هنوزم ميگم هر كسي تو دنياي خودش زندگي ميكنه

آره زياد هستن كسايي كه ارزش انسانيت رو تا اوج پستي رسوندن دورو برمون زيادن كسايي كه بويي از انسانيت نبردن ولي اونا باز تو دلشون 1 حرف هاي عجيبي دارن كه شعور بيانشو ندارن

حتي خودشون هم نمي دونن . حقيقت اينه كه اين دنيا پر از مجهوله . سرشار از ندانستن و پوچي براي خيليها . پس حيفه اون تعداد كمي كه انسانيت و زيبايشو درك ميكنن غصه ي پوچي و تهي بودن ظرف ارزشها و انسانيت ديگران رو بخورن هر چند ميدونم ديدن صحنه ي پايمال شدن اين ارزش هاي بزرگ و محدود نشدني ميتونه دلخراشترين صحنه زندگي اون انسان هاي واقعي باشه ولي بايد با اين قانون كنار اومد كه هر چه بيشتر بدوني و درك بالاتري داشته باشي بايد ظرفيت بيشتري براي تحمله"درك نكردن نفهميدن وديدن هر روز و هر ساعت تكرار اشتباه ديگران داشته باشي" پس ميبيني اين دنيا ارزش 1 سردرد عصبي ساده رو هم نداره . بايد ديد و آروم از بغل همه سختي هاش گذشت تا نذاريم اين پوچي ها مانع رسيدن ما به هدفمون بشن . . .