قفسی ساخته ام

 از برای شب تنهایی خود

قفسی ساخته ام

          ساکت و سرد و تهی

که در آن هیچ درختی

                        ندهد میوه و برگ

                                            که در آن ،

سایه ی هیچ کسی

                    خلوت سرد مرا

                                      نکند گرم و ... خراب

قفسی دارم من

  قفسی ساخته از مرگ و سراب

     که به اندازه ی دستان زمستان سرد است

                     و به خاموشی یک خواب غریب

خوابی از جنس سکوت

                            خوابی از جنس شکستن

که به اندازه ی تنهایی من

                              پر درد است

 

نوشته شده در چهارشنبه 84/9/2ساعت 2:30 صبح توسط شیرین نظرات ( ) |