سالها در تاریکی چنان رفتم

         که نور در روز

با رویایی که به قلبم دروغ می گفت

                  حالا دلم خوش است

به آرزوهای بر جای مانده

و رویاهای رسوب کرده

تو ای بارن

هر چه می خواهی بر این شب مغرور

                                              ببار! اما آرام

که شکسته است شیشه پنجره سامانم

حالا مسافری تنهایم

                        و می دانم عشق

تسلسل حروفی بی رنگ است .

 

نوشته شده در شنبه 85/3/20ساعت 1:35 عصر توسط شیرین نظرات ( ) |